cəhrə

is.

1. Yun əyirmək üçün əl ilə işlədilən ən sadə alət. İydə varsa, cəhrədə də var. (Məsəl). Mahmudun evinin qabağı. Sol tərəfdə evinin qapısı, qapının yanında bir cəhrə qoyulub. Ə. H.. <Göyçək> sonra da cəhrənin böyründə oturub yun əyirməyə başladı. Ə. Vəl..

2. məc. Nasaz, primitiv şey haqqında.